ანჩისხატს გავედრებ, მაჩნიხარ,
წყლული ხარ ტკბილი და მომწაროც,
ხვაშიად იმად არ გიმხილე,
აჩრდილად მექცე და მომწამლო.
არ მინდა ცხადად ან ფიქრებში,
თუნდ სიზმრად გაგიხდე წაწალი,
არადა, მეზრდება გველივით,
მკერდზე დაუშლელი ნაწნავი...
მაჩნიხარ, მაჩნიხარ წყლულებად,
სახეზე, გულზე თუ თვალებში,
ხსნა ერთი მენახვის მთის ქალას
ხევებზე ჯიხვებით თარეში...
No comments:
Post a Comment